Soms vraag ik me af hoe zou Gilat het zou hebben gevonden als ze wist wat we allemaal uit haar naam doen. Aan de ene kant hield ze er niet van om in het middelpunt te staan, maar aan de andere kant weet ik zeker dat ze elke voorstelling had willen meespelen. Zó dol was ze op theater. Wij zijn in ieder geval ontzettend trots dat we dit namens haar kunnen doen.
Een goede vriend vroeg me laatst: ‘Hoeveel kinderen bereik je nou eigenlijk jaarlijks?’ Ik moest er even over denken. Uiteindelijk kwam ik tot een getal van zo’n 7500 per jaar. Mijn vriend zei toen iets wat me enorm is bijgebleven, namelijk:
‘Als ouder wil je dat kinderen op hun eigen manier impact maken. Gilat maakt eigenlijk dus op 7500 kinderen impact. Dat is echt prachtig,’
Dit waren troostende woorden voor ons. We missen haar elke dag, maar doen in haar naam prachtig werk. We zullen altijd een litteken in ons hart hebben, maar zijn ook tegelijkertijd dankbaar voor wat we met de stichting teweeg brengen.
Om nog even terug te komen op de vraag hoe Gilat het zou hebben gevonden, nu ik erover schrijf denk ik dat ze het op de koop had genomen dat ze ‘wereldberoemd’ in de kinderziekenhuizen zou zijn. Wetende dat door haar kinderen even vergeten dat ze ziek zijn.
